میزان دما و شار حرارتی که آتش نشانان در آتش سوزی ها با آن مواجهه هستند
میزان دما و شار حرارتی که آتش نشانان در آتش سوزی ها با آن مواجهه هستند
آتش نشان ها در هنگام عملیات های اطفای حریق با دماها و جریان های گرمای متغیری مواجه می شوند. بنابراین، محققان محدوده دما و شار گرمایی را که آتش نشان ها در هنگام انجام وظیفه با آن مواجهه هستند اندازه گیری کردند .آقایان ابوت و شولمن ترموکوپل های در مکان های مختلف در چندین عملیات اطفای حریق نصب کردند تا دما و محدوده شار گرما را ثبت کنند. بر این اساس دما و محدوده شار گرمایی ثبت شده همراه با فعالیت های شغلی شناسایی گردید، این محققان محیط های حرارتی تشدید شده ای که آتش نشان ها با آن مواجه هستند در سه دسته معمولی، خطرناک و اضطراری طبقه بندی کرده اند
روتین: به گفته ابوت. و شولمن، دما در یک محیط گرمایی معمول بین 20 تا 70 درجه سانتیگراد قرار دارد. آنها گزارش دادند که شار گرما در این محیط همیشه کمتر از 1.67 کیلووات بر متر مربع باقی می ماند. این نوع دما و شار گرما زمانی غالب است که آتش نشانان مشغول به فعالیت کار با شلنگ ها (هوز کشی )و یا از فاصله معینی با آتش مبازره می کنند و معمولاً 10 تا 20 دقیقه در این محیط کار می کنند.
خطرناک: درجه حرارت در یک محیط خطرناک گرمایی می تواند در محدوده 70-300 درجه سانتیگراد متفاوت باشد. آنها همچنین گزارش دادند که شار حرارتی این محیط بین 1.67 تا 12.56 کیلووات بر متر مربع متغیر است. محدوده پایینتر دما (70 درجه سانتیگراد) و شار حرارتی (1.67 کیلووات بر مترمربع) زمانی که آتشنشانان از فاصله بسیار نزدیک نسبت به آتشسوزی کار میکنند، اعمال میشود، در حالی که محدوده بالاتر دما (300 درجه سانتیگراد) و شار حرارتی (12.56) kW/m2) زمانی قابل استفاده است که آتش نشانان در ابتدا برای نجات قربانیان آتش سوزی و/یا اموال وارد یک خطر آتش سوزی می شوند. معمولاً آتش نشانان 1-10 دقیقه در این محیط کار می کنند.
شرایط اضطراری: طبق گفته ابوت و شولمن، دمای یک محیط حرارتی اضطراری در محدوده 300 تا 1200 درجه سانتی گراد می باشد. آنها همچنین گزارش دادند که شار حرارتی در این محیط بین 12.56 و 209.34 کیلووات بر متر مربع متغیر است. این نوع دما و محدوده شار گرما زمانی غالب است که آتش نشانان در شرایط خطر ناک آتش سوزی مانند Fashover کار می کنند. معمولاً، آتشنشانها کمتر از 1 دقیقه در این محیط کار میکنند. به طور خلاصه، شدت محیطهای حرارتی که آتشنشانان در هر خطر آتشسوزی با آن مواجه میشوند را میتوان به طور کلی به عنوان معمول، خطرناک و اضطراری طبقهبندی کرد. هر یک از این محیطهای حرارتی طبقهبندیشده دارای محدوده دمایی/شار گرمایی متفاوتی هستند؛ و آتشنشانان برای مدتهای مختلف در این محیطها کار میکنند
این محققان تایید کردند که مقدار قابل توجهی از انتقال انرژی حرارتی از آتش به سمت آتش نشانان در هر یک از این محیط ها رخ می دهد. همچنین شایان ذکر است که این محیطهای حرارتی میتوانند در اثر انواع مختلف قرار گرفتن در معرض حرارت (مانند گرمای تابشی، شعله، سطوح داغ) ایجاد شوند. این بدان معناست که آتش نشانان برای مواجهه با انواع مختلف قرار گرفتن در معرض حرارت در محیط های حرارتی تشدید شده باید پوشش مناسب و اصلاح شده استفاده کنند.